İLK KEZ MEZARI BAŞINDA ANILDILAR

İLK KEZ MEZARI BAŞINDA ANILDILAR

5

    Belediye Başkanımız Cevat ŞENSOY çok anlamlı bir düşünceyi hayata geçirerek Gerze’mizin en anlamlı gününde bir ilke imza attı.

    13 Şubat 1956.

    900 haneli Gerze’nin yanarak 21 canını yitirdiği, 833 ev ve 300 dükkanı küllere bürünen, sadece 60 hanenin kurtulabildiği acı bir gün.

    13 Şubat 1956 Gerze Yangını’nın 65. Yıldönümü Başkan ŞENSOY’un anlamlı düşüncesiyle ilk kez Yangın’da hayatını kaybeden vatandaşların mezarları başında anıldı.İlçemiz Kaymakamı Murat GÜVEN, Belediye Başkanımız Cevat ŞENSOY, AK Parti Gerze İlçe Başkanı Cumhur KURT ve Yönetim Kurulu Üyesi Uğur SAĞIR, Cumhuriyet Halk Partisi Gerze İlçe Başkanı Nihat ERDAL, İl Genel Meclis Üyesi Ahmet BURMA, İlçe Müftüsü Bayram KARAR, Belediyemiz Meclis Üyeleri Ahmet KALFAOĞLU ve Mustafa DORUK, yangını bizzat yaşayan Gerze Eski Belediye Başkanı ve Sinop Eski Milletvekili Alaettin ŞAHİN, İsmail MIZRAKLI, Şakir BÜYÜKBAŞ ve Ali KALAY katılım sağladı.

    Başkan ŞENSOY; “Böylesine önemli bir günde hayatını kaybedenleri mezarları başında ilk kez bizlere nasip oldu.Hayatını kaybedenleri mezarları başında dualarla anıp gül dikeceğiz.Küllerinden doğan şehir Gerze’yi, yangından çıkardığımız dersleri ve şehitlerimizi unutmayacağız.Böylesine anlamlı bir organizasyonda bizlerle beraber olduğunuz için teşekkür ederim.Bu felakette hayatını kaybedenleri rahmetle anıyorum.” Dedi.

    Başkan ŞENSOY’un ardından, İlçe Müftümüz ve hocalar tarafından Aşr-ı Şerif okunup dualar edilerek program sona erdi.

    13 Şubat 1956 Gerze Yangını ise yaşayanların hatıralarında şu şekilde kaleme alınarak tarihimizde yer aldı:

  “13 Şubat Pazartesi saat akşamın 18:00’i.Gerze, şiddetli lodos rüzgarının etkisi altında, o nedenle elektrikler kesik.Böyle havalarda sobaların yakılmadığı o bilinçteki 900 haneli Köşk, Hamidiye, Çarşı Mahallesi’nden oluşan 4000 nüfuslu ilçede kuvvetli lodos rüzgarı estiğinde hava kuru ve ılık olur.Bu nedenle hemen tamamı ahşap (badavra) olan evlerin yangına karşı 1948 yılında yine böyle bir yangın çıkmış ve o günün koşullarında tek sıra halinde imece yapılarak bakraçlarla su taşınarak un pazarı yangını söndürülmüş.Zarar ve ziyan önlenmiş, bu yangın halkı da bilinçlendirmişti.Bu nedenle böyle havalarda şehirde tellallarla davul çalınarak, birbirlerini silah atarak tedbir alınması için uyarırlarmış.

   İşte böyle bir akşamda çok kuvvetli esen lodos rüzgarı ahşap evleri neredeyse sallıyor ve sarsıyordu.Ama, bilinçli olan Gerze halkı gerekli tedbirleri almış ancak, Çarşı Mahallesi’nde Sofu Mehmet’in evinde kiracı olarak oturan Gerze Mal Müdürü Ömer GÜNEŞDOĞDU’nun eşi Fatma ve üç çocuğu oturmaktaydı.Tam da lodos rüzgarını ilk karşılayan evdi.Ama Fatma Hanım lodos rüzgarlarının tehditlerine kulak asmayarak gereken tedbirleri almamış, rüzgarla ateşin felaket getireceğini düşünememişken yaktığı soba mı, mangal mı, yoksa gaz lambası mı evin içine giren rüzgarla bir anda alevlerle buluşuyordu.Gerze’miz bir anda alevler içinde kalıyor, zaten iç içe olan evlerden çıkan kızgın çiviler, çatılarda tutuşan güvercinler rüzgarın etkisiyle diğer evlere sıçrıyordu.Hatta mevsim gereği çatı aralarından bulunan kuru tütün hevenkleri de yangına körük oluyordu.

   Çarşı önü esnafı da (Çapulacı, Zahireci, Bakkal, Manifatura, Kahvehane, Fırın, vs.) dükkanları da saat 23:00 olduğunda Gerze tamamen yanmış ve bitmişti.Yangından kaçan aileler hiçbir eşyasını, yiyeceğini, giyeceğini hatta esnaf bile tüm malları yandığı için kurtaramamıştı.Bu nedenle ikinci bir felaket başlamıştı.Yangın gecesi herkes deniz kenarlarına, dağlara koşmuşlardı.Hatta deniz kenarlarında kayalara sığınan insanlar sığmadığından denizde sabahlayanlar bile olmuştu.Sabah olduğunda 60 ev kurtulmuş. 833 ev ve 300 dükkan tamamen yanmıştı.

   Diğer bir gerçek de can kayıplarıydı.En emin yer diyerek hamama giren ve dumandan boğularak 17 kişi cennetlik olarak bilinen ihtiyar kişi ve 3 kişinin cesetiyle toplam o gün 21 kişi feci şekilde yangın felaketinde can vermişti.Kendilerini de bir Gerze’li olarak rahmetle anıyoruz.

   İşte esas Gerze’linin çilesi bundan sonra başlıyordu.Kimi köylerde, kimi bağlardaki salaşlarda, kimi akrabalarının yanında, kimileri de Kızılay’ca tahsis edilen çadırlarda, okullarda ve Tekel binasında kalmaktaydı.”

   Allah bir daha böyle bir acı yaşatmasın.






gerze fotoğrafları
Whatsapp Hattı